قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار
آدم ها بعد از یه مدت باخودشون رودر بایستی پیدا می کنند.
تا حالا در زندگی شون یک جور فکر می کردن از الان به بعد یک هو بدون مبنا و صرف رویدادهای جاری طرز فکرشون رو تغییر میدهند.
تا حالا فکر می کردن ولی فقیه باید باشد فصل الخطاب.
فکر می کردند که مسئولین در جریانات اتفاق افتاده مصالح کشور و انقلاب را باید در نظر بگیرند.
فکر می کردند که خونی که در رگ ماست برای نثار شدن با قیمت دلار میزانش بالا و پایین نمی رود.
فکر می کردند در مقابل شایعات می توانند قدشان خم نشود.
فکر می کردند ... .
بی مبنا بودن تغییرات در آدم هاست که مهم است و الا تغییر در زندگی انسان از اوجب واجبات ست و مایه ی رشد.
انسان که مبنای زندگی اش را از دست بدهد و به اصطلاح آنرا گم کند، هر فکری در ساختارش ورود پیدا می کند.
در نظام اجتماعی دینی، اساس ولایت مداری است. مقام ولایت جایگاهی دارد که به اعتبار این جایگاه فردی که بر آن قرار می گیرد، دست در دست سلسله ی انبیاء و ائمه اطهار داده است.
این سلسله مبنای بسیاری از مسائل اعتقادی و عملی ماست که از یکدیگر هم غیر قابل انفکاک هستند.
فرقی ندارد این مبنا توسط چه کسی در نظر گرفته نشود، مسئول و غیر مسئول، رده بالا و غیر رده بالا؛ همه و همه از نور به نار به حرکت می افتند.
بی اخلاقی های کشورهای اروپایی و امریکایی و ... از همین نداشتن مبنا بوده است.
حال مشخص نیست آدم ها چگونه طرز تفکرشان از اجتماعی توحیدی و ولایی به سمت اجتماعی کاملا بی مبنا و غیر توحیدی-ولایی سوق پیدا می کند.
اگر مبنا یی که صحبت آن رفت را از اجتماعی حذف کنیم، این اجتماع الفت قلبی و نیکی را دور انداخته و پیوندهای منفعیت و زبانی را جایگزین آن می کنند.
معیار جمع شدن ابرار همین مبنا ست.
سلامتی مبنامون صلوات.
قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ
وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدلدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.
پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است.
و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد.
ـــــــــــــــــــــــــــ
1.تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.
جزء ابرار نبودن و با ابرار نبودن و از ابرار نبودن شاخ و دُم ندارد.
نداشتن حِلم و سعه ی صدر در برخوردهای خرد و کلان، نشان از این فقدان دارد.
می خواهد در مقام وارد کردن اتهام باشد یا رد کردن آن.
- ابرار که با هم یک جا جمع شوند بینشان جز الفت هیچ نیست. این اصل را حتی در یک طرف جمع هم می توان دریافت کرد.
وقتی الفت نیست به هر حال یعنی از تفکر برّ و ابرار نیز خبری نیست.
و بی رودربایستی ادامه ی این روند و اصلاح نشدن آن و گوش به امر بالایی ای نداشتن، انسان را به کسانی نزدیک می کند که با زبان نزدیکند و حتی آبشخورشان نیز یکی ست اما همانند بهائک خالی از عاطفه و لطف و گذشتند.
قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ
وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدلدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.
پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است.
و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد.
ـــــــــــــــــــــــــــ
1.تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فایل صوتی مجلس امروز را که گوش دادم اولش برای رییس جمهورم همو که آرزوهایم با وی محقق می شد افسوس خوردم که نداشتن یک صفت که شاید اسمش را بتوان حلم و از تبار آن گذاشت چه می کند با یک منصب و ایل و تبار و آن!
کم کم در دلم داشتم به رییس مجلسم افتخار می کردم که انقدر عاقلانه بحث را جمع و جور می کند، اما ای دل غافل، او همان کرد که اولی. اولی از فاضل اخوی گفت و دومی از داوود اخوی! دومی از اطرافیان منحرف گفت و اولی از بستگان انحرافی!
تا آدم نشویم مملکتمان آباد نمی شود.
تا ابرار نشویم همجنین.
تا تفکر اجتماعی بر مدیریت فرد و جمع مان حاکم نشود هم همینطور
انقلاب کاری که می کند تمیز دادن بین حق و باطل است. ایجاد شفافیتی که این طلوع فجر با خود به همراه دارد یکی از امتیازهایی ست که به خاطر اهمیت بسیار والایش بسیار نیز از قلم می افتد.
اینکه تحلیل اجتماعی بالا رود و مردمانش براحتی بتوانند دور کارهایی را خط قرمز بکشند و بعضا زیر سوال ببرند از برکت دگرگونی هایی ست ایجاد شده است.
اینکه آحاد یک ملت بتوانند دشمن شناسی کنند چه در درون و چه در بیرون همه از اتفاقی ست که در سال ها پیش رقم خورده است.
اینکه استقامت یعنی چه و مستحکم بودن چه تاثیراتی بر معادلات سیاسی و اقتصادی جهانی دارد.
اینکه انسان یا با ابرار است یا با فجار!
اینکه اجتماعی بتوانند خیر را از شر، حُسن را از قبح، سره را ناسره، و طاغوت را از غیر آن تشخیص دهد همه به واسطه ی تفکری است که توسط ابرار در دوره ای از زمان به مملکتی به نام ایران، دمیدن گرفت.
این برکات به طور ذاتی جاودان است اما از آن به خوبی استفاده نشود سلب نعمت هم از دیگر قواعد این عالم است.
و اگر خوب از آن بهره برده شود برکات همه بُعدی آن بر تک تک افراد آن جامعه نمود پیدا می کند. و خلاف آن چیزی جز سختی و تنگی معیشت و ... ندارد.
قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ
وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.
پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است.
و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد.
ـــــــــــــــــــــــــــ
1.تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.
وقتی تفکر ابرار بر جامعه ای حاکم شود سرعت فراوان شدن روزی برای آنها مثل سرعت نزدیکی قلب هایشان به یکدیگر است.
قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ
وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.
پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است.
و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد.
ـــــــــــــــــــــــــــ
1.تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.
خوانندگان محترم حتما این روایتی که اخیرا استناد تمامی مطالب به آن است و از جهتی همه متون نوع نگاهشان به این روایت متفاوت است را خوانده اند.
این بار اما به قسمت دومش بیشتر توجه کنیم بهتر است.
براستی برخی افراد فقط در مواقع اضطرار خودشان را نشان می دهند. آن هنگام که مجبور می شوند برای یک مقصد مشترک دور هم جمع شوند و اعتقاداتشان با هم یکی در آید.
آن هنگام که حرف های فاش شده شان تظاهر به سر در یک آخور داشتنشان را فریاد می زند. اما دانستن اینکه اینان بر چه به اتفاق نظر رسیده اند تحلیلی به انسان می دهد که چشمانش را تیز بین تر می کند.
نکته حائز اهمیت اینجاست که تا آن هنگام که ابرار نمایان شوند اینان در پسِ?پرده ی کردار خود پنهانند. بیرون آمدنشان از پَسِ پرده خود امتیازی ست برای اجتماع ابرار.
قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ
وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.
پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است.
و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد.
ـــــــــــــــــــــــــــ
1.تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.