بعضی ها هستند که اسم شان که بیاد ایجاد زلزله می کند.

تنِ?خیلی ها می لرزد با شنیدن وصفشان...

مثل حضرت عباس.

مثل خیلی ها.

بعضی هایی که حتی اگر به نامشان و یادشان بی حُرمتی شود زلزله ایجاد می شود.

زلزله ای که هر بیننده ای می گوید: چه خبر شده؟ چِشان شده؟¹

بعضی هایی که حتی نام شان را هم فدا می کنند تا محبّت انسان ها، همان محبتی که در درونشان خانه کرده و گاه کِز کرده و گوشه نشین شده جاری شود.

بعضی ها عجب عظمتی دارند.

عظمتی که آسمان نیز با آن همه وسعتش،?سر بر دامان او می ساید.

پیامبر خاتم است او.

قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.

پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است. و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد. ²

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1.سوره مبارکه زلزال،?آیه3:وَ قَالَ الْانسَانُ مَا لهََا.

2.تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.

خانواده ای که بر مبنای اجرای احکام دین استوار باشد،? و مشکلاتش را برای حل شدن نزد اولی  الالباب(حَکَمی عاقل) ببرد هیچگاه در مبانی به اختلاف و جدایی کشیده نمی شود.

قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.

پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است. و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد. ¹

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.

السلام علیک یا صادق آل محمد^{صلی الله علیه و آله}

حیات مان را مرهون شمایی م.

انشالله با شما باشیم همیشه که با شما بودن، الفتی می آورد وصف ناشدنی ست.

و همانند باران، بر رودی خشک، زندگی بخش است.

قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.

پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است. و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد. ¹

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.

زلزله که می آید همه چیز رو می شود.

آدم حتی به حساب کتاب هم می اُفتد که چه کرده و چه نکرده.

چه دارد و چه ندارد.

همه چیزش را سعی می کند آنالیز کند.

زلزله باعث می شود، آدم هم رو بیاید.

سرعتش را برای تطابق با ایمن شدن های روز آماده کند.

تا نه تنها آسیب نخورد بلکه مقاوم بماند و دیگران را هم نجات دهد.

بعضی زلزله ها، معیار مقاوم سازی هستند.

مثلا به این زلزله توجه کنید:

امام باقر ^{علیه السلام} می فرمایند: مرز همسایگی تا 40 خانه ادامه دارد، از پیش رو، پشت سر، سمت راست و سمت چپ.¹

برخی زلزله ها عامل حیاتند و افق دید آدم را بالا می برند. آدم اگر الان فکر می کرد که با 4 تا همسایه ارتباط دارم پس در این زمینه عملم خیر است با خواندن این روایت متوجه می شود

که چه مقدار از خیر در عملش بوده ²و چه کند خیر تر شود.و اگر اصلا در این وادی ها نبوده خودش را منطبق کند با مقررات مقاوم سازی.³

اصلا وقتی آدم به برکت قانون هدایت خدا و قرآن و رسول الله و ائمه اطهار زیر بارش بارانشان قرار می گیرد و

تکانهایشان در رودخانه ی دلش اتفاق می افتد زلزله رخ می دهد.

قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.

پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است. و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد. ⁴

خدایا زلزله هایمان را حیات بخش و مداوم قرار بده.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــبـــــــــــــــــــ

1.گزیده ی کافی،ج1،ص371

2.فمن یعمل مثقال ذرةٍ خیراً یَره، سوره مبارکه زلزال آیه 7

3.فمن یعمل مثقال ذرةٍ شرّاً یَره، سوره مبارکه زلزال آیه8

4.. تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.

وقتی که آب باران به رودخانه می رسد:

رودخانه جان می گیرد.

جاری می شود.

به هر که در راهش است حیات می بخشد.

با شکوهی هر چه تمام تر حرکتش ادامه می یابد.

رودخانه که هیچ گاه ایستا نیوده، اما با مهمان شدنِ باران در بَرَش، پویایی اش معنا می گیرد.

نیرویش صد چندان می شود.

قَدرِ قُدرَتش بیشتر می شود.

سرعتش شتاب پیدا می کند.

و هم کاسه می شود با باران.

این هم کاسه شدن است که رودخانه را از خانه بیرون می کشد و سرکشِ کوه و دمَنَ ش می کند.

گویی رودخانه ی قبل از میزبانی باران با بعد از میزبانی، زمین تا آسمان متفاوت است.

اینجاست که ورود آب از آسمان به نهر و جاری شدنش در آن، می شود مبدأ تحول و انقلاب.

دیگر هر که بخواهد از آن رود یاد کند، اینگونه خاطرش را با خود زنده می کند:

رودِ قبل از ورود باران/ رود بعد از ورود باران

قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.

پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است. و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد. ¹

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.

چشمان خود را ببندید:

تجسم کنید که شما با 40 همسایه از سمت راست، چپ، روبرو و پشت سر؛ نه تنها آشنای سلامُ علیکمی هستید، بلکه نسبت به دردهایی که دارند تا حدّی آشنا و به همان نسبت در راه

رفع آنها و حداقل کم کردن دردشان دغدغه مند هستید.

چه احساسی دارید؟

چشمان خود را ببندید:

همسایه بغلی تان را تصور کنید که با 40 همسایه از سمت راست، چپ، روبرو و پشت سر؛ نه تنها آشنای سلامُ علیکمی هستند، بلکه نسبت به دردهایی که دارند تا حدّی آشنا و به همان

نسبت در راه رفع آنها و حداقل کم کردن دردشان دغدغه مند هستند.

چشمان خود را ببندید:

همسایه ی روبرویتان  را تصور کنید که با 40 همسایه از سمت راست، چپ، روبرو و پشت سر؛ نه تنها آشنای سلامُ علیکمی هستند، بلکه نسبت به دردهایی که دارند تا حدّی آشنا و به

همان نسبت در راه رفع آنها و حداقل کم کردن دردشان دغدغه مند هستند.

چشمان خود را ببندید:

همسایه ی کوچه ی بغلی تان را تصور کنید که با 40 همسایه از سمت راست، چپ، روبرو و پشت سر؛ نه تنها آشنای سلامُ علیکمی هستند، بلکه نسبت به دردهایی که دارند تا حدّی آشنا

و به همان نسبت در راه رفع آنها و حداقل کم کردن دردشان دغدغه مند هستند.

چشمان خود را ببندید:

همسایه ی سی و نُه کوچه روبرویتان را تصور کنید که با 40 همسایه از سمت راست، چپ، روبرو و پشت سر؛ نه تنها آشنای سلامُ علیکمی هستند، بلکه نسبت به دردهایی که دارند تا

حدّی آشنا و به همان نسبت در راه رفع آنها و حداقل کم کردن دردشان دغدغه مند هستند.

همسایه نسبت به همسایه از 4 جهت، به تعداد 40 همسایه؛ باید با خبر بوده و نسبت به گره گشایی مشکلات یکدیگر، یاری رساندن، همپوشانی هم و ... تکلیف دارد.¹

چشمان خود را ببندید:

مدیریت جامعه ای که در آن زندگی می کنید را بر این اساس بچینید. همه اهل خیر و نتیجه گرفتن از خیراتی هستند که در حال انجام آنند. گره ها، مشکلات، شرکت در شادی ها، خبر از غم

ها، شریک بودن در مسائل تربیتی فرزندان، حساب کردن بر کمک یکدیگر، شکوفایی توان ها، عطوفت، دقت، محبت و هزاران نقطه ی امید دیگر را در آن جامعه تصور کنید.

براستی پیامبر صدق و راستی ست که فرمود:

قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم

کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.

پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون

شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است. و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد.²

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. امام باقر ^{علیه السلام} می فرمایند: مرز همسایگی تا 40 خانه ادامه دارد، از پیش رو، پشت سر، سمت راست و سمت چپ. (گزیده ی کافی،ج1، ص371)

2. تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.

تازه آشنا شده بود با آنها.

انگار که تازه متولد شده باشد.

سر از پا نمی شناخت از بس که تازه روی پا ایستاده بود.

پاهایش راه رفتن آموخته بودند انگار.

آدم های خوش خلق، با ایمان، اهل فنّ، اهل تلاش، اهل ابراز، اهل کمک، اهل عمق، اهل باطن؛ آن هم به این شدت، در  عمرش ندیده بود.

می رفت و می آمد. می رفت و می آمد.

کم کم دستهایشان همگی در یک کاسه شد. شده بودن هم کاسه: در خیر رسانی، در مطالعه، در عمل، در خیال؛ تغییر به این شدت را در عمرش ندیده بود.

نگران بود که نکند نتواند ابراز محبوبی درونی اش را به مسیر به غایت، به نحوه ی حرکت، به رشد ها و حتی نقص های موجود بر زبان بیاورد. نگرانی اش برطرف شد آنگاه که پیامبرش فرمود:

قَالَ  رسول الله :إِنَّ سُرْعَةَ ائْتِلَافِ قُلُوبِ الْأَبْرَارِ إِذَا الْتَقَوْا وَ إِنْ لَمْ یُظْهِرُوا التَّوَدُّدَ بِأَلْسِنَتِهِمْ کَسُرْعَةِ اخْتِلَاطِ مَاءِ السَّمَاءِ بِمَاءِ الْأَنْهَارِ وَ إِنَّ بُعْدَ ائْتِلَافِ قُلُوبِ الْفُجَّارِ إِذَا الْتَقَوْا وَ إِنْ أَظْهَرُوا التَّوَدُّدَ بِأَلْسِنَتِهِمْ کَبُعْدِ الْبَهَائِمِ مِنَ التَّعَاطُفِ وَ إِنْ طَالَ اعْتِلَافُهَا عَلَى مِذْوَدٍ وَاحِدٍ.

راستى شتاب و سرعت پیوستن دلهاى خوبان و نیکان بهنگام ملاقات و رویاروئى- هر چند عارى از هر ابراز علاقه ‏اى با زبان باشد- همچون شتاب بهم‏پیوستن آب باران به آب رودخانه‏ها است. و نیز دورى دلهاى بدکاران بهنگام ملاقات- هر چند مهر و محبّت را با زبان خود بیان کنند- مانند دورى حیوانات از دوستى و محبّت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور بطول انجامد.¹

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1.تحف العقول / ترجمه جعفرى، ص:352

در بسیاری از خانواده ها مسئله ای که رُخ می دهد و دکترها، مشاوره ها و تزویج های همگانی بر آن دامن می زنند این است که: محبت و در اصطلاح تفاهم بینشان فروکش کرده است.

زوجین نسبت به یکدیگر سرد شده و درک متقابلشان از هم پایین آمده است.زوجین به جای اینکه با یکدیگر زندگی خوبی داشته باشند، میخواهند در جنگی که به راه انداخته اند فقط آنها برنده

باشند. خانم ها از بی احساس بودن همسرانشان شکایت می کنند و آقایان از نرسیدن خانم ها به آنها و زندگی شان.

نگاه که می کنی، می بینی، مشکلات یکی ست در اصل اگرچه در ظاهر تفاوت دارد. راه حلش را هم همه می دانند که چیست:

محبّت.

اینکه به یکدیگر مهر ورزی کنند،

خصوصیات خوب یکدیگر را یادآور باشند،

از عیب هم بگذرند،

برای هم هدیه بگیرند،

اتفاقات مهم زندگی اعم ازانواع سالگردها از  تولد، ازدواج، وفات و ... را به یاد داشته باشند،

به یکدیگر احترام بگذارند،

قدر یکدیگر را بدانند،

به همین راضی باشند و خوش،

و ...

حال اینکه، اگر دقت کنیم، برخی از این راه ها، گاهی راه را برای محبت ورزی چند برابر دشوار می کند و نه تنها آن را ایجاد نمی کند که دور هم می نماید.

جنس دوست داشتن ها با هم مختلف است.

بعضی ها بیان کردنی ست بعضی نه.

بعضی ها سریع در دل جا می گیرد بعضی نه.

تنها و تنها یک مقوله از دوست داشتن هست که با خود الفت می آورد.

و این الفت جنسش از نور است.

و بیان کردنی نیست.

مثل برق است سرعتش و مثل باریدن باران و پیوستنش به آب رودخانه ها.و جاری شدنش در زندگی انسانهای دیگر.

و اگر خانواده ای مسیر زندگی خود را به سمت گزینش خیر، دوری از بدی، انجام خوبی قرار دهد به این الفت می رسد. قَالَ  رسول الله :إِنَّ سُرْعَةَ ائْتِلَافِ قُلُوبِ الْأَبْرَارِ إِذَا الْتَقَوْا وَ إِنْ لَمْ یُظْهِرُوا التَّوَدُّدَ بِأَلْسِنَتِهِمْ کَسُرْعَةِ اخْتِلَاطِ مَاءِ السَّمَاءِ بِمَاءِ الْأَنْهَارِ وَ إِنَّ بُعْدَ ائْتِلَافِ قُلُوبِ الْفُجَّارِ إِذَا الْتَقَوْا وَ إِنْ أَظْهَرُوا التَّوَدُّدَ بِأَلْسِنَتِهِمْ کَبُعْدِ الْبَهَائِمِ مِنَ التَّعَاطُفِ وَ إِنْ طَالَ اعْتِلَافُهَا عَلَى مِذْوَدٍ وَاحِدٍ.

راستى شتاب و سرعت پیوستن دلهاى خوبان و نیکان بهنگام ملاقات و رویاروئى- هر چند عارى از هر ابراز علاقه‏اى با زبان باشد- همچون شتاب بهم‏پیوستن آب باران به آب رودخانه‏ها است. و نیز دورى دلهاى بدکاران بهنگام ملاقات- هر چند مهر و محبّت را با زبان خود بیان کنند- مانند دورى حیوانات از دوستى و محبّت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور بطول انجامد.¹

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1.تحف العقول / ترجمه جعفرى، ص:352

وَ قَالَ  رسول الله :

إِنَّ سُرْعَةَ ائْتِلَافِ قُلُوبِ الْأَبْرَارِ إِذَا الْتَقَوْا وَ إِنْ لَمْ یُظْهِرُوا التَّوَدُّدَ بِأَلْسِنَتِهِمْ کَسُرْعَةِ اخْتِلَاطِ مَاءِ السَّمَاءِ بِمَاءِ الْأَنْهَارِ وَ إِنَّ بُعْدَ ائْتِلَافِ قُلُوبِ الْفُجَّارِ إِذَا الْتَقَوْا وَ إِنْ أَظْهَرُوا التَّوَدُّدَ بِأَلْسِنَتِهِمْ کَبُعْدِ الْبَهَائِمِ مِنَ التَّعَاطُفِ وَ إِنْ طَالَ اعْتِلَافُهَا عَلَى مِذْوَدٍ وَاحِدٍ.

راستى شتاب و سرعت پیوستن دلهاى خوبان و نیکان بهنگام ملاقات و رویاروئى- هر چند عارى از هر ابراز علاقه‏اى با زبان باشد- همچون شتاب بهم‏پیوستن آب باران به آب رودخانه‏ها است. و نیز دورى دلهاى بدکاران بهنگام ملاقات- هر چند مهر و محبّت را با زبان خود بیان کنند- مانند دورى حیوانات از دوستى و محبّت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور بطول انجامد.¹

  لازم دانستم که این پست را مجددا برای علاقه مندان به روز نمایم:

آدم می تواند اشتباه کند و بعد جبرانش کنند.

آدم ها خود اشتباه می کنند و زندگی شان اصلا مساوی با اشتباه کردن است اما دیگران را با مهر بیچارگی و اشتباه مداوم کردن به  قضاوت می نشینند.

خیلی بد است که ندانیم:

دنیا محل رشد است. نباید اشتباه کردن را توجیه کردها...نه!

اما اگر اشتباهی، بدی ای، خطایی سر زد؛ خب می توان جبرانش کرد حتی اگر خیلی سخت باشد.

آدم مالِ دنیا نیست... برای همین هم اشتباهات به نظرش میرسد...

یعنی اگر آدم حس کند که اشتباه کرده و بخواهد جبرانش کند تازه این نشانه ی خوبی است از اینکه این آدم می داند متعلق به جای دیگر است.

وگرنه کسی که دنیایی ست دیگر هر کاری کند و هر اخلاقی داشته باشد و هر خطایی کند که به ذهنش هم نمی رسد که: چه بد است این سبک زندگی ها!

آدم اگر بتواند اشتباه نکند و سعی ش در این راستا باشد برده است. حتی اگر اشتباه کرد و شرمنده شد.

اشکال ندارد راه برای جبران هست.

فقط بدی اش این است که دیگرانی که باهاشون زندگی می کنی این را نمی دانند و الا انقدر با به روو آوردن خطاهایت راه را برای جبران کردنت سخت نمی کردند.

به روو آوردن خطاها برای ادم هایی که خانم هستند خیال شان را نسبت به اصلاح مختل می کند و در نتیجه ناتوان می شوند و شالوده شان به هم می پاشد.

به روو آوردن خطاها برای آدم هایی که آقا هستند یقین و عمل شان را نسبت به اصلاح و فعالیت و سعی در آن راستا مختل می کند.

در سال جدید هم خطاهایمان را جبران کنیم و هم خطای دیگران را به رُخشان نیاوریم صلوات.