دعای 36 صحیفه سجادیه

و کان مِن دعائِه علیه‏السلام اِذا نَظَرَ اِلَى السَّحابِ‏ وَ البرقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ
«دعاهنگامى‏که به ابر و برق نظر مى‏کرد »

اگر از نردبان موفق به خواندن نشدید به خود صحیفه یا سایت مراجعه کنید لطفا

اَللَّهُمَّ اِنَّ هذَیْنِ ایَتانِ مِنْ ایاتِکَ، وَ هذَیْنِ عَوْنانِ مِنْ
خداوندا، همانا اینها دو نشانه از نشانه‏هاى تو، و دو خدمتگزار از
اَعْوانِکَ، یَبْتَدِرانِ طاعَتَکَ بِرَحْمَةٍ نافِعَةٍ اَوْ نَقِمَةٍ ضآرَّةٍ،
خدمتگزاران تو اند که در مقام فرمان بردنت به رحمتى سودمند یا عقوبتى زیان‏بخش
فَلا تُمْطِرْنا بِهِما مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لا تُلْبِسْنا بِهِما لِباسَ الْبَلآءِ.
مى‏شتابند، پس به آندو باران عذاب بر ما مباران، و به آنها لباس بلا بر ما مپوشان.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَنْزِلْ عَلَیْنا نَفْعَ هذِهِ
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و فایده و برکت این
السَّحآئِبِ وَ بَرَکَتَها، وَ اصْرِفْ عَنّا اَذاها وَ مَضَرَّتَها، وَ
ابرها را بر ما سرازیر کن، و آزار و زیانش را از ما بگردان، و به
لاتُصِبْنا فیها بِافَةٍ، وَلاتُرْسِلْ عَلى‏ مَعایِشِنا عاهَةً. اَللَّهُمَّ وَاِنْ
آن بر ما آفتى مرسان، و بر معیشتمان آسیبى نفرست. خداوندا اگر

کُنْتَ بَعَثْتَها نِقْمَةً، وَ اَرْسَلْتَها سَخْطَةً، فَاِنّا نَسْتَجیرُکَ مِنْ
این ابر را براى عقوبت برانگیخته‏اى، و از راه خشم فرستاده‏اى، پس ما از خشمت به
غَضَبِکَ، وَ نَبْتَهِلُ اِلَیْکَ فى سُؤالِ عَفْوِکَ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ
تو پناه مى‏بریم، و براى درخواست عفوت به سویت زارى مى‏کنیم، پس غضبت را
اِلَى الْمُشْرِکینَ، وَ اَدِرْرَحى‏ نَقِمَتِکَ عَلَى الْمُلْحِدینَ. اَللَّهُمَّ
متوجه مشرکین ساز، و آسیاى عقوبتت را نسبت به ملحدان به گردش انداز. الهى
اَذْهِبْ مَحْلَ بِلادِنا بِسُقْیاکَ، وَ اَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنا بِرِزْقِکَ،
خشکى سرزمین‏هاى ما را به سقایت خود برطرف کن، و وسوسه قلوبمان را به رزق خود بیرون فرما،
وَ لاتَشْغَلْنا عَنْکَ بِغَیْرِکَ، وَ لاتَقْطَعْ عَنْ کآفَّتِنا مآدَّةَ بِرِّکَ،
و ما را از خود به غیر خود سرگرم مکن، و منبع نیکى خود را از همه ما دور نکن،
فَاِنَّ الْغَنِىَّ مَنْ اَغْنَیْتَ، وَ اِنَّ السّالِمَ مَنْ وَقَیْتَ، ما عِنْدَ اَحَدٍ
چه آنکه بى‏نیاز کسى است که تواش بى‏نیاز کنى، و سالم کسى است که تواش نگاه دارى، و احدى را در
دُونَکَ دِفاعٌ، وَ لا بِاَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِکَ امْتِناعٌ، تَحْکُمُ بِما
برابرت قدرت دفاع نیست، و کسى در برابر سطوتت مقاومت نتواند کرد، به هر چه
شِئْتَ عَلى‏ مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضى بِما اَرَدْتَ فیمَنْ اَرَدْتَ.
بخواهى بر هرکس - حکم مى‏رانى، و به آنچه اراده کنى در باره هر که اراده کنى فرمان مى‏دهى.
فَلَکَ الْحَمْدُ عَلى‏ ما وَقَیْتَنا مِنَ الْبَلآءِ، وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلى‏ ما
پس سپاس تو را که ما را از بلا حفظ فرمودى، و شکر تو را بر

 خَوَّلْتَنا مِنْ النَّعْمآءِ، حَمْداً یُخَلِّفُ حَمْدَ الْحامِدینَ وَرآئَهُ، 

نعمتها که به ما مرحمت کردى، چنان حمدى که حمد حامدان را پشت سر گذارد،
حَمْداً یَمْلَأُ اَرْضَهُ وَ سَمآئَهُ، اِنَّکَ الْمَنَّانُ بِجَسیمِ الْمِنَنِ،
حمدى که آسمان و زمین را آکنده کند، که تویى مُنعم مواهب بزرگ،
الْوَهّابُ لِعَظیمِ النِّعَمِ، الْقابِلُ یَسیرَ الْحَمْدِ، الشّاکِرُ قَلیلَ
بخشنده نعمتهاى عظیم، قبول کننده سپاس ناچیز، و پذیرنده
الشُّکْرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ، ذُو الطَّوْلِ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،
شکر اندک، نیکوکار خوشرفتار، و بخشنده فراوان، خدایى جز تو نیست، و بازگشت همگان
اِلَیْکَ الْمَصِیرُ.
به سوى توست.

برای متاهل شدن مراحل زیادی وجود دارد.

یکی این است که وقتی در زمان آشنایی متوجه صفتی در طرف مقابل ت می شوی، بدانی این است و لاغیر.
گمان درست کردنش را نبری.
و اگر در خودت نمی بینی ساختن با همچُنین زنجیره ی صفات را، ... هر عاقلی می داند که چه کار باید انجام دهد.
مگر اینکه نداند.
این قاعده در صفات + هم کارکرد دارد.
صفت خوبی را که میشناسی، بدان این همان است.

تمامی سوره های قرآن ، راه های رسیدن به خدا هستند.

سوره بقره 

سوره ماعون

سوره مائده

سوره نازعات

سوره فتح

...

سوره ی کوثر کوتاه ترین سوره قرآن است و کوتاه ترین راه برای رسیدن به خدا.

ادرکنی یا فاطمه^{سلام الله علیها}

برای استفاده از یک اتفاق در زندگی و رسیدن به حقیقت آن می توان از خاطرات شهیــد مـُصطفی چمران هم بهره برد:

رضا سگه(!) یه لات بود تو مشهد.هم سگ خرید و فروش می کرد، هم دعواهاش حسابی سگی بود!!یه روز داشت می رفت سمت کوهسنگی برای دعوا(!) و غذا خوردن که دید یه ماشین با آرم ”ستاد جنگهای نامنظم“ داره تعقیبش می کنه.
شهید چمران از ماشین پیاده شد و دست اونو گرفت و گفت: ”فکر کردی خیلی مردی؟!“

رضا گفت:بروبچه ها که اینجور میگن.....!!!

چمران بهش گفت: اگه مردی بیا بریم جبهه!! به غیرتش بر خورد، راضی شد و راه افتاد سمت جبهه......!

مدتی بعد....
شهید چمران تو اتاق نشسته بود که یه دفعه دید داره صدای دعوا میاد....!چند لحظه بعد با دستبند، رضارو آوردن تو اتاق و انداختنش رو زمین و گفتن: ”این کیه آوردی جبهه؟!“رضا شروع کرد به فحش دادن. (فحشای رکیک!) اما چمران مشغول نوشتن بود!
وقتی دید چمران توجه نمی کنه، یه دفعه سرش داد زد:”آهای کچل با تو ام.....! “
یکدفعه شهید چمران با مهربانی سرش رو بالا آورد و گفت: ”بله عزیزم! چی شده عزیزم؟ چیه آقا رضا؟ چه اتفاقی افتاده؟“
رضا گفت: داشتم می رفتم بیرون که سیگار بخرم ولی با دژبان دعوام شد!!!!
چمران: ”آقا رضا چی میکشی؟!! برید براش بخرید و بیارید.....!“

چمران و آقا رضا تنها تو سنگر.....
رضا به چمران گفت: میشه یه دو تا فحش بهم بدی؟! کِشیده ای، چیزی؟!!
شهید چمران: چرا؟!
رضا: من یه عمر به هرکی بدی کردم، بهم بدی کرده....!تا حالا نشده بود به کسی فحش بدم و اینطور برخورد کنه.....
شهید چمران: اشتباه فکر می کنی.....! یکی اون بالاست که هر چی بهش بدی می کنم، نه تنها بدی نمی کنه، بلکه با خوبی بهم جواب میده!هِی آبرو بهم میده.....
تو هم یکیو داشتی که هِی بهش بدی می کردی ولی اون بهت خوبی می کرده.....!منم با خودم گفتم بذار یه بار یکی بهم فحش بده و منم بهش بگم بله عزیزم.....! تا یکمی منم مثل اون (خدا) بشم …!

رضا جا خورد!......... رفت و تو سنگر نشست. آدمی که مغرور بود و زیر بار کسی نمی رفت، زار زار گریه می کرد! تو گریه هاش می گفت: یعنی یکی بوده که هر چی بدی کردم بهم خوبی کرده؟؟؟؟

اذان شد.رضا اولین نماز عمرش بود. رفت وضو گرفت...... سر نماز، موقع قنوت صدای گریش بلند شد!!!!
وسط نماز، صدای سوت خمپاره اومد. پشت سر صدای خمپاره هم صدای زمین افتادن اومد.....
رضارو خدا واسه خودش جدا کرد......! (فقط چند لحظه بعد از توبه کردنش) یه توبه و نماز واقعی........

کلام باید هدایتی باشد.

که اگر هدایتی در کلام نباشد،

یعنی غرض بالا رفتن قوای فکری-عملی در خود و مخاطب نباشد در آن لحاظ نشده باشد؛

بیان نشدنش بهتر است

و بیان آن جز بیهودگی و هدر دادن ابزار بیان چیزی نیست.

از آنجا که هدایت ، سیر انسان به سمت کمال و ایجاد رشد در انسان است؛

هدایت در زندگی انسان می تواند سطوح و انواع گوناگونی داشته باشد:

برای مهارتی شدن میتوانیم به این انواع بپردازیم:

1. تغییر تعاریف در زندگی باشد

2. بهبود اعتقادات و قوت گرفتن توحید در آدمی باشد

3.یادگیری مهارت و ... باشد

4. ایجاد تشخیص و تحلیل در افراد باشد

5. ...

حال کلامی که برای مخاطب گوناگون در این غرض ها به کار می گیریم از تالیف چه کلمه هایی تشکیل شده اند؟

کلام هایمان را هدر ندهیم.

باید نایستاد.

باید حرکت کرد.

ایستادن = نفس نکشیدن

نفس نکشیدن= مرگ

او می بی ند...

6 ماهه محسن...

مادر ها می دانند که سقط یک جنین کامل 6 ماهه یعنی چه!

مادر ها می دانند که اگر کسی تنها و تنها همین درد را داشته باشد یعنی چه!

مادر ها می دانند اگر این درد با دل پیچه ی کوچکی همراه باشد یعنی چه!

مادر ها خیلی چیزها می دانند...

اصلا مادر، مادر است چون می داند.

مادرِ ما مادری ست که آنچه می داند توسط ملائک است.

مادرِ ما دانسته هایش از جنس نور است.

مادرِ ما خیلی درد کشید.

مادرِ ما درد سقط جنین، درد پهلو، درد صورت، درد بازو، درد غربت نشین شدنِ شوهر، درد یتیم شدن 4 بچه قد و نیم قد را با هم کشیده است.

مادرها می دانند این ها همه با هم یعنی چه!

.............................................................

نثار والاترین مادرِ عالِمه ی عالَم  و نزدیک شدن همه مادران به مقام قدسی، معنوی، اجتماعی، خانواده و ... ایشانصلوات

جهت دهی در توجه عنصری ست که بسیاری از انسانها با بی توجهی به آن زمان های بسیاری از زندگی شان را از کف داده و به فنا می سپارند.

اینکه به چه نقاطی و چرا توجه کنیم ، باید سوال اساسی ما در زندگی خانوادگی مان باشد.

آیا توجه به این نکته در رشد و تعالی روحی، فکری ما نقش دارد؟

آیا این توجه سبب میسور شدن مسیر و دسترسی آسان تر به برنامه های زندگی مان می شود؟

آیا توجه ما به فلان موضوع سبب نمی شود که از کارهای اصلی مان باز بمانیم؟

می بینید که داشتن برنامه، غایت، شناسایی موانع در جهت دار کردن توجه و استفاده از آن به عنوان مولفه ای که هم می تواند انسان را در مسیر بندگی اش پیش براند و هم می تواند وی را از این طریق دور کند لحاظ می شود.

زن و مرد برای رشد و تعالی خود در مرتبه اول و دیگری در مرتبه بعد، با یکدیگر ازدواج می کنند. توجه به توجهاتی  که در زندگی شان قسمتی از صحبت ها و درگیری های ذهنی شان به آن اختصاص می یابد، بسیار مهم است.

وجود توجه آخرت گرا در زندگی زناشویی می تواند تنها عامل رفع تمام سختی ها و به جان خریدن تمام فداکاری های زوجین باشد.

چشم بر هم آید، زندگی گذشته و سالهای متمادی از پسِ هم رفته اند؛ چه مانده است از کامل شدنِ زن و مرد در زندگی؟!

وجود توجه خدا پسند در زندگی مشترک تنها راهی ست که مشاجرات، تفاوت ها، فراز و نشیب ها و ساختن و دوست داشتن یکدیگر را به صورت بنیادی سازمان دهی میکند.

اگر توجه محدودِ دنیایی نصیب زندگی ای شد، فاتحه ای برایش مرحمت بفرمایید.

آدم ها در محیط زندگی شان یک سری نَشتی هایی دارند که اگر جلوی آنها گرفته نشود، گرفتار می شوند.

یکی از این نَشتی هایی که بسیار مخرب است، توجه های تلف شده می باشد.

توجه تلف شده به توجهی می گویند، که برایش هدفی وجود ندارد و بعد از دقایق و ساعاتی آدم به خود بر میگردد و این سوال برایش ایجاد می شود که:

از کجا رسیدم به این جا؟!!؟

بسیاری از این توجه ها، منجر به درگیری های ذهنی و حتی غیر واقعی بین صاحب توجه و کسانی که در ذهن مورد توجه قرار گرفته اند می شود و خود منجر به ایجاد مشکلاتی بعد از فرایند توجه در خانه می گردد.

لذا شایسته است برای به هدر نرفتن قوه توجه، فهرستی از موضوعات مهم و مفید که هم برای فرد و هم برای خانواده اش کاربردی باشد را تهیه کرده و مورد استفاده قرار گیرد.

این امر سبب می شود قوای ذهنی انسان به سمت گره گشایی ها، باز شدن مشکلات، کشف راه حل های مختلف در موضوعات متفاوت، باز شدن مسیرهای خلاق در زندگی و نیز رهایی از توجه هاتِ منفی پیش رود و زندگی هر روز بهتر و خدایی تر از روز قبل شود.