وَ قَالَ ع شِیعَتُنَا بِمَنْزِلَةِ النَّحْلِ- لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی أَجْوَافِهَا لَأَکَلُوهَا

و فرمود: شیعه ما چون زنبور عسلند اگر مردم بدانند در درون آنها چیست آنها را بخورند.1

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1.آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار    ج‏2    252

این روزها عجیب احساس تاختن دارم!!!

و احساس سرعت داشتن!!!

و اندکی احساسِ هجرت!!!

همین!

دیشب یک معلول خیلی معلول را آورده بودند شبکه دو، ضریب هوشی اش 140 بود و مخترع!
حتی در حرف زدن هم مشکل داشت.
می گفت: معلولیت یعنی تو خدا را به دیگران نشان دهی، من لباس خدا را پوشیدم، هر کس مرا می بیند خدا را می بیند؛ چون با دیدن من می گوید: خدا را شکر که من سالم هستم!!!
می گفت: دو آرزو دارم: یکی آسمانی و دیگری زمینی؛
آرزوی آسمانی ام این است که به بهشت بروم. آن هم طبقه آخر،فردوس. آن بالای بالا. چون آدم نباید از خدا کم بخواهد باید همیشه زیاد و بزرگ بخواهد.
آرزوی زمینی ام هم این است که رهبرم را ببینم.
عاشق بود این بشر!
شیفته اش شدم.
می گفت من استدلالم خیلی قوی است. تحلیل می کنم آدم ها را . برای همین هیچ وقت ناراحت نمی شوم ازشان. هر کاری که می کنند یا هر حرفی که می زنند به سرعت با یک آنالیز خودم را جای آنها می گذارم و می بینم اگر جای آنها بودم منم هم همین کار را می کردم.
دعای آخرش هم این بود که آقایش بیاید.

امیرالمومنین علی علیه السلام

مَن شَغَلَ بِنَفسَه بِما لا یَجِبُ، ضَیَّعَ مِن أمرِه مَا یَجِبُ

کسی که خویشتن را به کارهای غیرضروری سرگرم کند، با این عمل، کارهای ضروری و واجب خود را ضایع و تباه نموده است. 1

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. غررالحکم و درر الکلم، ج5، ص31

واقعا او که بود؟

که قرآن، کلام خدا، بر وجود بی تای او نازل شد.

السَّلامُ عَلَیکَ یا مُحمَّد یا رَسولَ الله

.

دوستان!

خدا را شکر می کنیم که تا الان زندگی ما را با قرآن قرار داد.

الحمدلله همین را فهمیدیم که از این کلام خدایی، هیچ نفهمیدیم.

شکر.

برای پربرکتی وجود اویی که دست همگی ما را در این راه پرپیچ و خم گرفته صلوات

واقعا در جمع بودن برکت دارد.

جمعی که همه نوع تلاش، نگاه، سن، رشد و ... را در خود می گنجاند.

با وجود یک همچنین جمعی، تو محکومی به »روزمرّه« نبودن.

چرا که تا میخاهی غرق عادات شوی آن هم از همه جهت

یکی را می بینی که عین دو سال قبل توست. با همان هیجان، با همان نشاط، با همان امید زندگی، با همان نیرو، توان و انرژی!

یکی را می بینی که برای اولین بار سوره ای را می خواند، وای آن هم با چه ولعی!

یکی را می بینی که می نویسد،?تند و تند. میخاهد سوره ها را بشکافد و اسرار نهفته اش قلم بزند!

یکی را می بینی که تازه به عقد اسب سواری در آمده و سر از پای نمی شناسد!

یکی را می بینی که وقتی دیگری را می بیند برق خوشحالی چشمش فضا را روشن می کند!

یکی را می بینی که اگر کسی ده ها بار، با  یک درد، مزاحمش شود، با نگاهی از روی رحم نمک گیرش می کند!

خدا جمع ما را خیر دنیا و آخرت دهد و با تک تک سوره های قرآن قرینشان کند و با رسول الله هم نشینش کند که کمترین تاثیرش در آوردن آدم از گنداب روزمرگی و عادات است.

تا به حال شده که صد هزار تومن داشته باشید و به هزار درد بزنیدش؟

بعد که بررسی می کنید با خودتان می گویید:

«عجب پول با برکتی!»

.

در مورد «وقت» چطور؟

تا به حال شده بگویید:

«عجب وقت با برکتی!»