امروز صبح در یک نظر سنجی شرکت کردم.
سوالش این بود:
دوست دارید به کدام یک از زیارات زیر مشرف شوید؟
کربلا
نجف
کاظمین
سامرا
مشهد
مکه
مدینه
قم
جمکران
...................
من مهر امسال به زیارت ائمه عراق مشرف شده بود!
که هوایش هنوز با من است.
مخصوصا صدای حرم اباعبدلله.
بگذریم...بعد از سفر هر کسی می پرسید کجا چطور بود؟
بی اختیار هوای سامرا می آمد به روح و روانم..و می گفتم:
غربت امام حسن عسکری...
آخر! ما که عصر 4شنبه رفتیم سامرا، من اولش هواسم نبود که اونجا رو خراب کردن! یکدفعه که رفیتم و حرم رو دیدم...
زدم زیر هِق هِق گریه! طوری که دست خودم نبود(من خیلی کم این مدلی می شم!)
و چون دیر تر از اهمه کاروانها هم رسیده بودیم، اونجا فقط ما بودیم.
ما بودیم و غروب خورشید و یک حرم خرابه با بزرگوارانی که هستی به وجود آنها آباد است.
تازه این اولش بود، وقتی که رفتیم داخل، انگار دنیا روو سرم خراب شده بود!
باورم نمی شد.
تووی ذهنم برای حضرت امام حسن عسکری و امام هادی که جانم فدایشان، نرجس خاتون، حکیمه خاتون بارگاهی بود و با چه مواجه شدم؟؟؟؟؟؟
با یک تخته ای که با پارچه ی مخملی سبز، به صورت مستطیل پوشیده شده بود!
همین که از حال نرفتم خودش کلی بود!
الان هم که دارم ذکر مصیبت می کنم هوام بارونیه!
.
به هر حال...
من هم بی اختیار سامرا رو انتخاب کردم.
.
و این اتفاق بدون هماهنگی قبلی مطابق شد با شب شهادتشون.
.
.
ای امامم:
شهادت می دهم که:
برای ما شیعیان مهم است که شما بارگاهی از بهترین ها داشته باشید اما، به یک مطلبی اعتراف می کنم.
برای شما چه فرق می کند؟؟
مهم این است که رسالتی را که شما مهم بود و نسلتان و ذریه تان در این راه فدا شدند، ادامه پیدا کند.
.
واقعا چه فرقی میکند؟
گنبد امام حسین از طلا، گنبد امام رضا از طلا، ...
گنبد ائمه بقیع...
گنبد ائمه سامرا...
گنبد ائمه کاظمین...
گنبد امیر المومنین...
ما چه می کنیم برایشان؟؟؟؟؟
یا حق!