بسم الله الرحمن الرحیم
قل هو الله احد
الله صمد
لم یلد و لم یولد
و لم یکن لهُ کفواً احد
چقدر اتفاق های عجیب در حال وقوع است.
خدای بی جزء و بدون ترکیب و بدونِ تکثیر و بدون تولید و بی مثل و مانندم؛
منِ مرکبِ جزء جزء تکه تکه را و تکه تکه ی منِ جزء جزء مرکب را در راه خودت زیاد کن... در راه خودت مولد کن ...
منِ نیازمند به تکثیر برای بقا را با فهم نیازمندی های بی حد و حسابم که تو از آنها خالی هستی، زیاد کن...تکثیرم کن...
منِ نیازمند به مثل بالاتر شدن را... منِ نیازمند به بهتر شدن را با خودت آشنایم کن.... خودی که: بی نیازِ مطلقی... نه حرکتی داری و نه رشدی برای کمال، چون کمالِ نهایی و مطلقی .... نه در زمانی و نه در مکان... از همه چیز آگاهی و از رگ گردن به من نزدیک تری.
فهم کنم که نیازمندِ تام و تمام و کمال و بینهایت منم.
یاری ام کن که برای نیازهایم اسمی در خور انتخاب کنم و تو را با آن ها صدا می کنم.
و بدانم که تو غیر از آن هستی چون لیس کمثله شیء هستی و هیچ اسمی تو نیستی و این منم که تو را می نامم به آن.
تو خودت هستی. خودِ خودِ خودت.
تو را باید با خودت شناخت و خودت را باید با نیازهای بی نهایتم بشناسم که رافع همه شان تویی. اما نه اینکه تو همان رافع نیازهای من باشی. که تو ، تویی.
الله احد ... الله صمد .... لم یلد و لم یولد ... و لم یکن له کفوا احد...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*سوره مبارکه توحید
*سوره مبارکه صاد
* سوره مبارکه شوری
* برای مطالعه بیشتر در باب سوره مبارکه توحید به وبلاگ «یا مالک الملک» رجوع شود.
برچسب‌ها: توحیدِ قرآنی