دعای 36 صحیفه سجادیه

و کان مِن دعائِه علیه‏السلام اِذا نَظَرَ اِلَى السَّحابِ‏ وَ البرقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ
«دعاهنگامى‏که به ابر و برق نظر مى‏کرد »

اگر از نردبان موفق به خواندن نشدید به خود صحیفه یا سایت مراجعه کنید لطفا

اَللَّهُمَّ اِنَّ هذَیْنِ ایَتانِ مِنْ ایاتِکَ، وَ هذَیْنِ عَوْنانِ مِنْ
خداوندا، همانا اینها دو نشانه از نشانه‏هاى تو، و دو خدمتگزار از
اَعْوانِکَ، یَبْتَدِرانِ طاعَتَکَ بِرَحْمَةٍ نافِعَةٍ اَوْ نَقِمَةٍ ضآرَّةٍ،
خدمتگزاران تو اند که در مقام فرمان بردنت به رحمتى سودمند یا عقوبتى زیان‏بخش
فَلا تُمْطِرْنا بِهِما مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لا تُلْبِسْنا بِهِما لِباسَ الْبَلآءِ.
مى‏شتابند، پس به آندو باران عذاب بر ما مباران، و به آنها لباس بلا بر ما مپوشان.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَنْزِلْ عَلَیْنا نَفْعَ هذِهِ
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و فایده و برکت این
السَّحآئِبِ وَ بَرَکَتَها، وَ اصْرِفْ عَنّا اَذاها وَ مَضَرَّتَها، وَ
ابرها را بر ما سرازیر کن، و آزار و زیانش را از ما بگردان، و به
لاتُصِبْنا فیها بِافَةٍ، وَلاتُرْسِلْ عَلى‏ مَعایِشِنا عاهَةً. اَللَّهُمَّ وَاِنْ
آن بر ما آفتى مرسان، و بر معیشتمان آسیبى نفرست. خداوندا اگر

کُنْتَ بَعَثْتَها نِقْمَةً، وَ اَرْسَلْتَها سَخْطَةً، فَاِنّا نَسْتَجیرُکَ مِنْ
این ابر را براى عقوبت برانگیخته‏اى، و از راه خشم فرستاده‏اى، پس ما از خشمت به
غَضَبِکَ، وَ نَبْتَهِلُ اِلَیْکَ فى سُؤالِ عَفْوِکَ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ
تو پناه مى‏بریم، و براى درخواست عفوت به سویت زارى مى‏کنیم، پس غضبت را
اِلَى الْمُشْرِکینَ، وَ اَدِرْرَحى‏ نَقِمَتِکَ عَلَى الْمُلْحِدینَ. اَللَّهُمَّ
متوجه مشرکین ساز، و آسیاى عقوبتت را نسبت به ملحدان به گردش انداز. الهى
اَذْهِبْ مَحْلَ بِلادِنا بِسُقْیاکَ، وَ اَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنا بِرِزْقِکَ،
خشکى سرزمین‏هاى ما را به سقایت خود برطرف کن، و وسوسه قلوبمان را به رزق خود بیرون فرما،
وَ لاتَشْغَلْنا عَنْکَ بِغَیْرِکَ، وَ لاتَقْطَعْ عَنْ کآفَّتِنا مآدَّةَ بِرِّکَ،
و ما را از خود به غیر خود سرگرم مکن، و منبع نیکى خود را از همه ما دور نکن،
فَاِنَّ الْغَنِىَّ مَنْ اَغْنَیْتَ، وَ اِنَّ السّالِمَ مَنْ وَقَیْتَ، ما عِنْدَ اَحَدٍ
چه آنکه بى‏نیاز کسى است که تواش بى‏نیاز کنى، و سالم کسى است که تواش نگاه دارى، و احدى را در
دُونَکَ دِفاعٌ، وَ لا بِاَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِکَ امْتِناعٌ، تَحْکُمُ بِما
برابرت قدرت دفاع نیست، و کسى در برابر سطوتت مقاومت نتواند کرد، به هر چه
شِئْتَ عَلى‏ مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضى بِما اَرَدْتَ فیمَنْ اَرَدْتَ.
بخواهى بر هرکس - حکم مى‏رانى، و به آنچه اراده کنى در باره هر که اراده کنى فرمان مى‏دهى.
فَلَکَ الْحَمْدُ عَلى‏ ما وَقَیْتَنا مِنَ الْبَلآءِ، وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلى‏ ما
پس سپاس تو را که ما را از بلا حفظ فرمودى، و شکر تو را بر

 خَوَّلْتَنا مِنْ النَّعْمآءِ، حَمْداً یُخَلِّفُ حَمْدَ الْحامِدینَ وَرآئَهُ، 

نعمتها که به ما مرحمت کردى، چنان حمدى که حمد حامدان را پشت سر گذارد،
حَمْداً یَمْلَأُ اَرْضَهُ وَ سَمآئَهُ، اِنَّکَ الْمَنَّانُ بِجَسیمِ الْمِنَنِ،
حمدى که آسمان و زمین را آکنده کند، که تویى مُنعم مواهب بزرگ،
الْوَهّابُ لِعَظیمِ النِّعَمِ، الْقابِلُ یَسیرَ الْحَمْدِ، الشّاکِرُ قَلیلَ
بخشنده نعمتهاى عظیم، قبول کننده سپاس ناچیز، و پذیرنده
الشُّکْرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ، ذُو الطَّوْلِ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،
شکر اندک، نیکوکار خوشرفتار، و بخشنده فراوان، خدایى جز تو نیست، و بازگشت همگان
اِلَیْکَ الْمَصِیرُ.
به سوى توست.