زندگی مسابقه است که در لحظه یا در بُردی یا باخت.

انسان در آن هنگام که :

کسی را تحقیر می کن

کسی را تخطئه 

با کسی با زبان خاری صحبت می کند

کسی را می شکند

وقتی با کرامت با افراد ارتباط برقرار نمی کند

همه اینها سبب می شود انسان بُرد نداشته باشد و در مسابقه دستش به عنوان برنده بالا نرود.

این امور سبب می شود انسان از بین برود.

وقتی با این کارها از دایره برقرار ارتباط کردن با دیگران، نظردادن، کمک کردن و ... خارج شود این یعنی باخت در زندگی.

وقتی گره گشایی از دیگران از برنامه زندگی اش حذف شود یعنی باخت در زندگی.

یعنی سنگ صبور بودن و مهرورزی به دیگران به چشمش نیاید یعنی باخت در زندگی.

آدم خودش می شود آتش خودش.

برای بُردن و نباختن باید بین انسان ها عطف ایجاد کرد و عطف ایجاد نمی شود مگر با زبان کرامت.¹

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

به قول دوستان بعدا نوشت:

^1. این متن برگرفته بود از سوره مبارکه همزه و سوره مبارکه نور. اصلا ارزش یک متن به قرآنی بودنِ?آن است غیر از این باشد ارزش ندارد.