باید وقتی میخواهی برنامه ای بریزی به آن محبت داشته باشی.

به طراحی اش.

به اجرای ش.

محبت عزم آفرین است.

هر چه بیشتر برنامه داشته باشی و سرعتت در انجام آن بالا تر باشد، محبت هم بیشتر و عمیق تر می شود.

و هر چه محبتت بیشتر و عمیق تر باشد، آن برنامه تاثیرش در زندگی خودت و دیگران بیشتر است.

مثل جریان داشتن رودخانه ای که تاثیرش برای انسانهایی که از آن بهره مند می شوند، غیرقابل انکار است.

قال رسول الله: انَّ سُرعة ائتلافِ القُلوبِ الابرار اذا التَقَوا و ان لَم یُظهِروا التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَسُرعةِ اِختِلاطِ مَاءِ السَّماءِ بِمَاءِ الانهَارِ

وَ اِنَّ بُعدَ ائتلافِ قُلوبِ الفجّارِ اذا التَقَوا و اِن أظهَرو التَّوَدُِدَ بِاَلسِنَتِهِم کَبُعدِ البَهائِمِ مِنَ التَعاطپُفِ و َ اِن طَالَ اعتلافُها علی مِذوَدٍ واحدٍ.

پیامبر فرمودند: براستی که شتاب و سرعت پیوستن دلهای ابرار بهنگام ملاقات، رویارویی و پیوستنشان به یکدیگر- هر چند عاری از هر ابراز علاقه ی ظاهری و زبانی باشد- همچون شتاب و سرعت پیوستن آب باران به آب رودخانه ها است.

و نیز دوری دلهای شکاف ایجاد کنندگان و فجّار - هرچند مهر و محبت را با زبان و به ظاهر بیان کنند- مانند دوری حیوانات از دوستی و محبت است، هر چند علف خوردنشان بر سر یک آخور به طول انجامد.

ـــــــــــــــــــــــــــ

1.تحف العقول، ترجمه ی جفعری، ص352.