http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=25948

یک نفر را می شناسم که تک تک صحبت هایش، نگاه هایش، مقاصد زندگی اش، راه بری هایش منطبق است بر آیات قرآن و روایات ائمه علیهم السلام.

زندگی اش که فردی و جمعی بودنش از هم قابل انفکاک نیست.

و عالم نگری اش و فکر جهانی اش.

و جهادی بودنِ ایمان و دینش.

کسی که از سرداران پر عظمت و وارسته ی امام زمان علیه السلام است.

خدا ما را قدردان رهبری این سَیِّد شجاع بدارد با صلواتی بر محمد و آل محمد.

اگر اراده مان را قوی کنیم خیلی از مشکلات حل می شود.

بشویم متعلق اراده های خوب.

اراده های خوب بکنیم.

اراده کنیم جز خیر ازمان صادر نشود.

اراده کنیم زندگی مان وقف خدا شود. وقت تبیین مواضع قرآن و اهل بیت در عالم. در تمام سطوح.

اراده کنیم اگر اشتباها اشتباهی ازمان سر زد، جبرانش بی وقفه باشد.

اراده کنیم مشهد باشیم، کربلا باشیم، مدینه باشیم.

اراده کنیم همیشه حاضر باشند شاهدان در زندگی مان.

اراده کنیم در لحظه بهترین را انتخاب کنیم.

اراده کنیم امکاناتی اگر داریم صرف راه حق شود.

اراده کنیم زندگی مان مجاهدانه بشود.

اراده کنیم بشویم شیعه.

اراده خیلی از مشکلات و درگیری های زندگی را حل می کند. اراده میل و طلب می آورد. از کم هم شروع کنیم کم کم زیاد می شود اراده مان.

انسان وقتی که می میرد به عالمی می رود که وصل به اراده اش است نه جسمش.

اگر در زندگی اراده خوبی کنیم، بعد از مرگ اراده مان جز خوبی نمی شود انشالله.*

انشالله هر سال اراده مان قوی تر از سال قبل باشد با صلواتی بر محمد و آل محمد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

*سوره مبارکه انبیاء علیهم السلام

یکی از زیباترین و عاشقانه ترین واژه های قرآن فاطر است.

خلق کردن از هیچ.

از هیچ همه شدن.

بوجود آمدن از هیچ.

آن هم نه تدریجی، که دفعی و با سرعت، و حذف مراحل.

سوره هایی که واژه فاطر را دارند سوره های زیبایی هستند.

همه چیز بر مدار این فاطر می چرخد که اگر نبود هیچی هم (هیچ چیزی هم) خلق نمی شد.

آدمی گاهی خوش حال است و می داند این حالش از چیست: یک فتح، یک اتفاق خوشایند، یک خوش اخلاقی،  یک ... .

اما آدمی گاهی خوش حال است و نمی داند این حالش چه شده که این شده: این می شود مقام فاطریت.

اگر به حضرت مادر^{سلام الله علیها} متوسل شویم و ارادتمان، محبتمان و اتصالاتمان را به ایشان بیشتر کنیم، ایشان از هیچی که هستیم می رسانندمان به بود، به شدن، به هست.

یا حمیدُ بحقِّ محمد

یا عالیُ بحقِّ علی

یا فاطر ُبحقِّ فاطمه

یا محسنُ بحقِّ الحسن

یا قدیم الاحسان بحقِّ الحسین

می گفت: همیشه از مرد نامرئی .... از زورو ... از سوپر من ... از اینهایی که هیچ کسی نمیشناسندشان و به کمک دیگران می شتابند و اسم شان هیچ جا نیست خوشم می آمده است.

می خواست شبیه آنها شود.

نشست و در باب یکی از مخلوقات در عالم خواند و کلاس رفت و بحث کرد و شنید.

دیگر می گفت: همیشه از ملائک از همان هایی که هیچ کس وساطتشان را نمی بیند و همه آنچه در عالم رخ می دهد به واسطه آنها وضع و ایجاد می شود مشعوف می شوم.

همیشه ناشناس هستند. و بی آنکه کسی آنها را ببیند کاری را انجام می دهند. بی آنکه کسی بداند چه کاره ی جمع واسطان هستند.

بی آنکه اسم خاصی ازشان برده شود. با تمام قوای شان و هر آنچه در اختیارشان است.

  الحَْمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَئکَةِ رُسُلاً أُوْلىِ أَجْنِحَةٍ مَّثْنىَ‏ وَ ثُلَاثَ وَ رُبَعَ  یَزِیدُ فىِ الخَْلْقِ مَا یَشَاءُ  إِنَّ اللَّهَ عَلىَ‏ کلُ‏ِّ شىَ‏ْءٍ قَدِیرٌ¹

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. سوره مبارکه فاطر، آیه 1.

امکان دارد یک گروهی برایشان برنامه ریخته باشند که یک جایی،?یک کاری توسط اینها در زمانی مشخص در تاریخ محقق شود.

حال اگر یکی از افراد این گروه، قدر لحظاتش را نداند، از فرصت هایش خوب استفاده نکند، به کارهای متفرقه بپردازد و خودش را برای آن برنامه -ولو  پنهان- آماده نکند، آن طرح به وقتش به سرانجام نمی رسد و شکست می خورد.

می دانید عملیات شکست بخورد یعنی چه؟!

پس قدر خودتان را بدانید، قدر جوانی تان را بدانید و جز برای خدا و اقامه دین کار نکنید.

دوستان حتما مطلع هستند که کافه کتاب ترنجستان سروش به علت تلاقی کسب دو صنف کافه و کتاب مجبور به پلمپ کردن کافه ی خود شده است.

از مسئولین انتظار داریم که کافه کتاب های کتابفروشی های ثالث و شهر کتاب را نیز در اسرع وقت پلمپ کنند یا حداقل به آنها اخطاریه را برسانند تا از گمانه زنی های سیاسی در این امر اجتناب حاصل گردد.

با تشکر

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پ.ن: انشالله همه کافه کتاب های مذهبی به مساجد منتقل بشه تا هر کی از راه می رسه درش رو نتونه تخته کنه.

پ.ن 2: شاید اگر سیاسی باشد بهتر باشد تا اینکه رقیب عتیدی که یکی را دیده که دارد خوب کار می کند به گزارش دادن به اماکن تن داده باشد... که اگر چنین باشد باید برای این جماعت امن یجیب خواند.

آدم ها دو دسته اند:
یک دسته آنانی که خودشان را دست کم می گیرند و همه اش می گویند: ما که عاقل نیستیم... ما که نمی توانیم .... نه نمی شود...و دیگران را ندید می گیرند و خدا را.
یک دسته آنانی که خیلی خودشان را تحویل می گیرند و همه اش میگویند: کار من بود... اگر من نبودم نمی شد ... من ... من ... من .... و دیگران را ندید می گیرند و خدا را.
بینابین این خوب است.
یاری باشیم برایش که نه خود را کم بگیریم نه زیاد.
بین این باشیم.

ذائقه چیست؟

به چه کار می آید؟

چقدر زندگی ها قاطی شده اند.

از حقیقت و کذب.

از بداخلاقی و خوش اخلاقی.

از یک رویی و دورویی.

از غمگینی های بیخود و شادی های بی ارزش.

از راستگویی و ناراست گویی.

چقدر زندگی ها قاطی شده اند.

وقتی پای صحبتی می نشینی برای مشاوره یا همدردی یا ....

نمی توانی باور کنی گوینده را.

نباید باور کنی گوینده را.

دعوایش را می گوید ، مصیبتش را می خواند اما:

همه اش را نه.

فقط جانب داری های خودش را.

باید خودت بخوانی طرف مقابل را چه بر سر آورده، که وحشی شده است!

چقدر زندگی ها قاطی شده اند.

چقدر انسان ها، فرد فردشان از یکدستی در آمده اند.

زندگیِ قاطی از انسان قاطی ناشی می شود.

انسان که از قاطی بودن و یکی نبودن در بیاید زندگی ها هم از این وضعیت نجات پیدا می کنند.

چقدر انسان ها قاطی اند.

هر چه قدر انسان از توحید و خداپرستی دورتر شود قاطی تر می شود.

هر چقدر انسان از اجرای احکام خدا دورتر شود قاطی تر می شود. 

هر چقدر انسان مرجع و دلیل کارهایی که انجام می دهد بیشتر باشد قاطی تر می شود.

هر چقدر انسان از آبشخورهای متعددی بنوشد، قاطی تر می شود.

یک آشی می شود که همه جور حبوبات و سبزیجات بی خودی هم در آن پیدا می شود.

اما روزی که انسان به توحید بازگردد.

اما روزی که انسان موحد شود.

اما روزی که انسان این همه شریک را از زندگی اش دور بریزد.

آن روز یوم الله است.

روز زندگیِ آرام و پر از آرامش.

روزگار زندگی پر از دغدغه های اساسی برای ترویج این تفکر.

روزی که در تقویم های عالم ثبت است:

یوم الله انسانِ عاقل و زندگی توحیدی.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سوره خیلی مبارکه زمر علیه السلام