هر چه می خواهم تمِ وبلاگ رو عوض کنم دستم نمی رود...

هیچ عکسی را جایگزین عظمت این دربرگیریِ هستی نمی بینم!

.

.

.

دانستن اینکه همه اتفاقات با تقدیر و پله پله می افتد بسیار مهم است.

اینجوری که قوانین را ببینی، جهاد نرم، خودش می شود یک قانون اصلی در هستی.

و رعایت عقبه ی امور و همچنین گام به گام دیدن رسیدن به نتایج می شود یکی اصل.

در بد شدن و خوب شدن این می شود یک حُکم.

چه بسا اگر آنی خوب شود آن هم به اعتبار نیت و اراده ی انجام عمل و اینکه خدا اصل را بر خیر و خوبی و هدایت شدن گذاشته است،

آنی انسان بد نمی شود.

کلا همه چیز نرمِ نرم است.

به نرمیِ بدنِ یک کرم.

افتاد؟