یادتان است آن چند روزی را که هوا به شدت آلوده شده بود.
به خاطرش اول مدارس ابتدایی را و بعد هم اداره ها را تعطیل کردند.
هر کسی که مشکل قلبی، ریوی داشت یا کودک بود و با مسن بود و باردار، خروجش از منزل ممنوع شده بود.
هر کسی در مظّان مشکل تنفسی بود از ماسک استفاده می کرد یا بیرون رفتنش را محدود کرده بود.
یادتان آمد؟
طرح ترافیک را گسترش دادند.
طرح زوج و فرد را وسعتش را افزودند.
مردم خودشان ماشین هایشان را کمتر بیرون می آوردند.
خودشان مراعات می کردند.
خب واقعا آلودگی را لمس کرده بودند.
می دیدند مضراتش را.
واقعا وضعیت قرمز بود.
یادتان آمد؟
تلویزیون
رادیو
سایت هات
جراید
مسئولین کشوری از کوچک و بزرگ
به این مسآله می پرداختند
کارشناسان آب و هوا هر روز دلایلی را ارائه می دادند
همه جا صحبت از این بود و راه حل های مواجهه با آن.
انقدر به بررسی همه ابعاد حل این مشکل پرداخته شده بود که از تولید ابرهای باران زا کار رسید به اینکه افراد جامعه گناه نکنند.
اینجا بود که علما آمدند وسط میدان و از تقوای درون خانواده صحبت شد و از رعایت های بیرون خانواده. از صدق، عدل، انفاق و ....
یادتان آمد؟
عزمی ایجاد شده بود برای از بین بردن این آلودگی هوا، که گلوی هر کسی را سوزانده بود و میگرن خیلی ها به خاطرش عود کرده بود و بیمارستان ها را مملو کرده بود از جمعیت مسمومیت های ناشی از آلودگی هوا.
همه دست در دست هم دادند
ننشستند
همگی برخاستند
کسی نگفت آلودگی زیاد است کاری نمی توان کرد
همه با هم آلودگی را تعدیل کردند.
یادتان آمد؟
الان امّا وضعیت جامعه قرمز است.
هوای جامعه به شدّت آلوده است.