وقت غصه خوردن نیست.

وقت دلتنگی نیست.

دیگر از وقت چه کنم چه کنم گذشته است. 

دیگر وقتِ ماندن در گذشته و غبطه خوردن به وضعیت خوبِ قبل و نا امیدی از الان نیست.

دیگر وقتِ ماندن در گذشته و حسرت اوقات تلف شده و بهره های نبرده و افسردگی الان نیست.

وقت غرق شدن در آرزوهای نرسیده و نشدن ها و نمی شود ها نیست.

وقت وهم پردازی و خیال پردازی های غیر حقیقی برای آینده نیست.

زمانِ بلند شدن است.

زمانِ فهرست کردنِ آنچه می دانیم درست است.

زمانِ عمل و مراقبت بر انجام دانسته ها.

زمانِ نشاطِ در لحظه.

زمانِ ارتباط و عطف با کسی که جابرِ کلِّ مافات است.

اگر این کار ها را نکنیم نه تنها شاهد بلند شدن هیچ عَلَمِ حقی نباید باشیم.

که باید نظاره گرِ این باشیم که حال زندگی ما واکنون ما، بعد از مدتی به گذشته ای حسرت بار تبدیل خواهد شد.

و این چرخه در زندگی ما ادامه خواهد داشت تا وقتی به جای دیدن این منفی بافی ها، سنگ لحَد را بالای خود ببینیم.

این چرخه همان است که از آن به سحر یاد می کنند که کلید آن تنها و تنها با بکارگیری قوای تعقل است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

-برگرفته از سوره های مبارکه فلق، تین، تغابن، ناس.

-روایت ابوبصیر از امام صادق علیه اسلام- ر.ک هیات پیروان قرآن و اهل بیت ^{علیهم السلام}، شب شهادت امام جعفر صادق ^{علیه السلام}(19 مرداد)

-کتاب سحر و راه های مقابله با آن.