دنیا مدل ارزیابی و رشدش برعکس است.

وقتی فکر کنی که هیچ کاره ای و از عهده ات هیچ بر می آید کارها بیشتر از مسیر هیچی ات محقق می شود تا آن زمان که گمان اشتباه بری که مسیر تحقق بسیاری از امور تو هستی.

همه ی خوش بختی های ماندگار دنیا، از نوع نگاه به این تو است. همین تویی که من را می سازد.

خدایا؛ توی ما را با توی خودت در آمیز که من ما هیچ غیر از منِ تو نداشته باشد.

تا شویم، ما....