سلام

گمان میکردم که می توانم همه چیز را در دایره بریزم....واقعا گمانم این بود. میخواستم دور از هیاهو، روو باشم و در عین حال خصوصی!

اما نمی توان از ابزاری که خاصیتش برملا کردن و هیاهو ست این انتظار را داشت!

با سعید مطرح کردم و با هم به این نتیجه رسیدیم که فضای سایبر،محلی برای «مال خود» داشتن چیزی نیست!

و نتیجه اش این شد که می بینید

چند نکته برایم در این فرایند رشد عقلی حاصل شد:

1. آدم باید فکر کند و بی تعصب خودش-تاکید می کنم بر خودش- به نتیجه برسد تا ثابت قدم باشد بر آنچه به آن ایمان آورده.

2. همسر عاقل نعمت خوبی است.همسری که بتوان بی دغدغه ی عصبیت های بی جا، تو را با طمانینه به درستی هدایت کند، بی زور، که هدایت زور بردار نیست! حُبّ بردار است. الحمدللله...شکر

3.من خودم خیلی آدم خوب و منعطفی هستم و با دیدن برخورد با آرامش و بی زور، بیشتر هدایت  می شوم.

4. حُکم و نظر ولیّ لازم الاطاعه و واجب الاِطاعه است، همسرم ولیّ من است، و من با اطاعت از او تمرین «ولایت پذیری» می کنم.

5. از «محرمانه» نیز تشکر می کنم، این هم می شد خاصیت و لزوم وجود جامعه دینی، که اهالی آن، امر به معروف می کنند و همین امر باعث می شود تا افراد به آن معروف و راه های دستیابی به آن اندیشه کنند.

6.با این حال دوست داشتم که جایی پیدا می کردم که بی هیاهو، بی تشویش و بی ... به کارم برسم، از سانسور چینی متنفرم!

یا علی