مطلب درستي است و نظرگاه خوبي است چون:
1- پدر ولايتش در خانواده معني پيدا مي کند و در آن هم که اگر با موازين شرع و عقل جور در نيايد با احترام و رفتار حسن از آن عبور کرد. در تاريخ اسلام موارد مشابهي داريم. مثلا در صدر اسلام بودند پدر هايي که مخالف مسلمان شدن پسران خود بودند ولي پسران به تعليم پيامبر با احترام با پدر خود رفتار کرده ولي از آنها اطاعت نمي کردند.
2- اگر ولايت پدر و با ولي اجتماعي تزاحم پيدا کند بايد از ولي اجتماعي اطاعت کرد و اين به معني بي احترامي به پدر نيست.
3- مطلب ديگر سطح تاثير قول و فعل است. لج بازي پسر با پدر در خانواده 3 تا 10 نفري است که خيلي محيط اطراف را نيز تحت تاثير قرار نمي دهد ولي لج بازي رئيس جمهور با رهبر مي تواند عزت کشور اسلامي را در سطح بين المللي و امنبت داخلي و خارجي را سطوح مختلف و در ابعاد مختلف تحت تاثير قرار دهد. بنابراين در مقام رياست جمهور کسي حقي نداردبگويد که رابطه من با رهبر رابطه پدر وپسري است.