يه سوال

اون ارزوي بزرگ داشتن که عيبه چيه؟؟ يادت که هست تو روايتا...

من آرزو مي کنم که...

من مرسدس بنز مي خوام! شهيد ديگه پيدات نيست! مگه با ما قهري فلفلي؟ عازم شهري فلفلي؟!

همينه كه ميگن به امل ها نبايد دل بست

يادم است که مطلبي خواندم از مرحوم صفائي حائري که مي گفت آدم ها به اندازه آرزوها و دغدغه هاشون هستند.
يعني اگر مي خواهي قد و قواره را کسي را بفهمي، ببين که آرزوهايش چه هستند چه وسعتي دارند و دغدغه هايش چيست؟
ما ها آدم هاي کوچک و حقيري هستيم ، با آرزوها و دغدغه هاي کوچک . درست مثل کودکي که تمام هم و غمش رسيدن به ظرف شکلات است. فقط شکلات ما کمي بزرگ تر و سنگين تر شده ولي از همان جنس است و ماهيتش تغيير نکرده